مقدمه:
در دهه 60 رئیس آموزش و پرورش شهرستان الیگودرز بودم. وزارت آموزش و پرورش در اقدامی عجولانه مدیریت کل آموزش و پرورش عشایری ایران را که مرحوم محمد بهمن بیگی30 سال قبل با رنج وشقت و پشتکاری وصف ناپذیر در شیراز تاسیس کرده بود و با روش آموزشی منحصر بفرد خود هزاران نفر دانش آموزش عشایری را در استان فارس و سپس در همه استان های ایران آموزش داده که اقدامی فوق العاده جسورانه و بی نظیر بود منحل کردند. لذا هزاران دانش آموز مستعد را از آموزش محروم و سرگردان کردند.
در شهرستان الیگودرز، تعداد 150 نفر از معلمان عشایری در اداره جمع شده و ابتداء به این اقدام اعتراض کردند و سپس در خواست انتقال بدیار خود( استان فارس) کردند و دانش آموزان و اداره را با بحران مواجه نمودند . لذا اینجانب به چاره جویی پرداخته و برای حل مشکل به وزارت آموزش و پرورش مراجعه و جریان را با آقای دکترحداد عادل معاون پژوهش و برنامه ریزی در میان گذاشتم. ایشان ضمن قبول این اشتباه، راه حل خواستند. که من بلا فاصله تشکیل دانشسرای عشایری جدیدی را در الیگودرز خواستار و پیشنهاد تاسیس دادم و فی المجلس نامه ای بایشان نوشتم. در خواست پس از طرح دز شورای عالی آموزش و پرورش با کش و قوسهایی نهایتا به تصویب رسید. لذا با کمک مالی اقای کروبی نماینده تهران و از اهالی الیگودرز بسرعت نسبت به تشکیل آن اقدام کردم، تا هرچه زودتر به تربیت معلم برای بچه های عشایر بپردازم. مراتب انجام این اقدام را مفصلا در کتاب (گذری به دیار آل گودرز) آورده ام.
شرحی که در ذیل آورده شده روند این اقدام است که توسط آقای (ذبیح اله نوریان) وبلاگ نویس در سایت الیگودرز درسالهای بعد منتشر شده.
گزارش آقای ذبیح اله نوریان:
در اوایل دهه 60 با اتخاذ یک تصمیم نابخردانه در وزارت آموزش و پرورش مبنی بر انحلال سازمان( اداره کل آ.پ عشایر کشور ) تعلیم و تربیت بسیاری از فرزندان روستاییان و عشایر کشور از جمله شهرستان پهناور الیگودرز دچار کمبود شدید معلم شد از این جهت که بیشتر معلمان مناطق عشایری و روستایی الیگودرز از استان فارس بودند و با تصمیم اشتباه وزارت باید از معلمی و الیگودرز حداحافظی می کردند !
فضل الله خلیلی نجف آبادی رئیس آموزش و پرورش شهرستان الیگودرز با درک مشکل اقدام به تشکیل جلسات و تبادل نظرفراوان با همکاران اداری کرد و تنها راه حل رفع کمبود معلم مناطق عشایری و روستاهای دور دست را (تاسیس دانشسرای تربیت معلم عشایری) در الیگودرز قلمداد نمودند بر این مبنا مصمم و پیگیر مکاتبات و رفت و آمد های بسیار با اداره کل آ.پ آغاز گردید و مسئولان را متقاعد ساختند که این پروسه هر چند موانع زیادی دارد اما به هر حال باید انجام شود !
لذا ایشان عازم تهران می شوند و با این که وقت ملاقات قبلی نداشتند به دفتر دکتر غلامعلی حداد عادل معاون وقت پژوهش و برنامه ریزی وزارت آ. پ می روند. اما وقت ملاقات نمی دهند که با اعتراض و سرو صدای زیاد ایشان، دکترحداد عادل متوجه موضوع شده و بناچار آقای خلیلی وارد اتاق حداد عادل شده و مفصل با ایشان گفت و گو در واقع درد و دل می کند.
دکتر حداد عادل پس از شنیدن حرف ها و استدلال های رییس آ.پ الیگودرز نظر شخصی خود مبنی بر موافقت با تاسیس دانشسرا در الیگودرز را اعلام می کند و درخواست کتبی آقای خلیلی نجف آبادی را می گیرد سپس دستور می دهد یک گروه کارکشته از فیلمبرداران و عکاسان وزارت خانه به الیگودرز بروند و از مناطق روستایی و عشایری گزارشی مستند تهیه نمایند تا براساس گزارش های میدانی در شورای عالی آ.پ کشور مطرح شود. تا بلکه بتوان نظر موافق اعضاء برای صدور مجوز دانشسرا را دریافت کند.
گزارشگران با عزیمت به الیگودرز و حضور چند روزه در مناطق زز و ماهرو و ذلقی، 50 ساعت فیلم و تعداد زیادی عکس تهیه کرده و به تهران مراجعت می کنند. و اتفاقا در یکی از شبکه های سراسری تلویزیون بخشی از این گزارش تصویری گروه درباره مناطق دور دست الیگودرز پخش می شود که در صدور مجوز تاسیس دانشسرا موثر واقع گردد. به هر حال مجوز صادر می شود اما بدون دادن امکانات و حتی یک ریال اعتبار !
باز هم در آ.پ الیگودرز مجددا جلسات فوق العاده برای برداشتن موانع جدید شکل می گیرد و مقرر می شود از آقای حاج شیخ مهدی کروبی رییس بنیاد شهید و نماینده وقت مردم تهران در مجلس برای رفع مشکلات مالی و تجهیزاتی کمک گرفته شود. آقای خلیلی سپس به مجلس شورای اسلامی رفته و در پایان یکی از جلسات علنی مجلس نزد آقای کروبی مشکل بطور مفصل شرح داده می شود. که ایشان بلا فاصله دستور تامین مایحتاج و بودجه دانشسرا را از بنیاد شهید صادر می نمایند. دریافت تجهیزات و اعتبار نقدی که آقای کروبی دادند موجی از خوشحالی آ.پ الیگودرز را فرا گرفت .
پذیرش دانش آموزان سال سوم راهنمایی پسر که متقاضی ورود به دبیرستان ها و هنرستان ها بودند اعلان عمومی شد و نهایتا تعداد60 نفر دانش آموز در آزمون ورودی قبول شده و سریعا اقدام به پذیرش آنها می شود.
مشکل بعدی تهیه مکان و فضای آموزشی و خوابگاهی بود. که همراهی آقای رضایی مدیروقت دبیرستان خدمات با تحمل حرف و حدیث ها موجب شد آن دبیرستان جایش را به دانشسرای تربیت معلم عشایری بدهد. انصافا در این راه پر مشکل، نقش ارزنده کادر اداری و آقای بهروز رضایی مدیر دبیرستان مذکور و درایت دیگر مدیران دبیرستان ها بسیار کارگشا بود.
با پشت سر نهادن یکایک موانع اکنون نهال دانشسرا به باغبانی شایسته نیاز داشت که باید تعیین می شد، از میان دهها گزینه برای مدیریت این مرکز ، آقای حاج علی لونی معلمی متعهد با مقبولیت بالا انتخاب گردید، اما ایشان درخواست اداره را نپذیرفت گویا از مصائب بعدی پذیرش این مسئولیت آگاهی داشت !
در نهایت مدیریت دانشسرا به ایشان محول گردید. درمراسم با شکوهی دانشسرا افتتاح می شود گرچه عده ای بدلیل این که برای انتخاب مدیر با آنها صحبت نشده از داخل و خارج جلسه قصد آزار و اذیت آقای خلیلی و بر هم زدن مراسم را داشته اند!؟
علی ایحال با طی شدن هفت خوان، دانشسرا افتتاح میشود. بطوری که تحسین همگان در داخل و خارج استان را بر انگیخت و تازه برخی مناطق استان لرستان متوجه موضوع شده بودند و به فکر ایجاد چنین مرکزی درشهرهایشان می افتند. آری دانشسرای تربیت معلم الیگودرز با سخت کوشی های جناب فضل الله خلیلی نجف آبادی به عنوان یک مدیر غیر بومی و همکاران صادق و خوش فکر ایشان در اداره آموزش و پرورش الیگودرز راه اندازی شد. مرکزی که در طول چندین سال فعالیت خود معلمانی توانمند و شایسته به نظام تعلیم و تربیت تقدیم کرد که هریک مایه مباهات بوده و هستند. !
با آروزی صحت و سلامتی برای همه خدمتگزاران صدیق مردم
ذبیح الله نوریان